بنام صاحب روز
من روزه می گیرم چون باعث سلامتی است!
... چون باعث تمرین سختی است!
... چون روحیه انسان را قوی می کند!
... چون مواد زاید بدن را دفع می کند!
... چون سموم بدن را از بین می برد!
... چون بدن را مقاوم می کند!
... چون به دستگاه گوارش استراحت می دهد!
... چون به انسان اراده قوی می دهد!
... چون .....
اینها هزاران دلیل برای گرفتن روزه است و شاید برای بعضی از روزه خوران هزارن دلیل برای نگرفتن روزه؟!
اما برای روزه نگرفتن یک دلیل داریم اینکه فرد خود به هر طریقی یا روشی برایش ثابت شود که روزه برای او ضرر دارد.
دیگر هیچ دلیلی باعث نگرفتن روزه نیست
مسئله: دکتر بهم گفته که روزه برایم ضرر دارد آیا نباید روزه بگیرم؟
جواب: اگر خودت به این نتجه رسیده ای و گرنه گفته پزشک ملاک نیست!
توضیح یعنی اگر دکتر گفت و من به این گفته اطمینان داشته باشم می توانم روزه نگیرم و اگر در وجدان و درون خود بدانم که این گفته صحیح نیست باید به نتیجه خود عمل کنم.
اما در نیت روزه و حرف اصلی این نوشته
برای روزه اگر صدها میلیون خاصیت بر شماریم هیچکدام برای نیت روزه کفایت نمی کند
فقط یک نیت باید باشد و آن هم اطاعت امر خدا کردن و به قولی قربةً الی الله است
یعنی ما با اینکه برای روزه فواید بسیار می دانیم ولی هیچ یک نباید در نیت روزه دخالت کند
پس یکبار برای یک عمر خود نیت کنید هرچه روزه گرفتم "قربةً الی الله"
یا بهتر است برای تمام نمازها و اعمال عبادی همین یک نیت را داشته باشیم و آن"قربةً الی الله" خیال راحت و تمام
تمام اعمال خود را به این نیت انجام دهید"قربةً الی الله"
من تمام امورم را به این خاطر انجام می دهم که بنده خدا هستم و باید طاعت امر او کنم.
خدایا در هیچ کاری ما را اخلاص عمل دور نکن.